Vrijstaande bungalow op een prachtig bosterrein met gras, heide, varens en veel bomen bij landgoed De Weele buiten Boekelo. Gebouwd in opdracht van de heer W.A.S. ter Kuile voor zijn moeder mevrouw A.E. ter Kuile-van Heek .
Aantekening van Salomonson bij de oplevering: ‘Vooral van binnen een lief huis! Oostgevel wat zwak, ingangszijde met ‘plaatsje’ erg aardig.’ Het huis is opgetrokken in baksteen onder een overstekend lessenaarsdak. De L-vormige plattegrond omvatte oorspronkelijk een woon-eetkamer, twee slaapkamers, een badkamer, keuken, bijkeuken en een garage. In het interieur zijn diverse voor Salomonson typerende elementen zoals vaste vensterbanken, ingebouwde kasten en vaste verlichting, een open haard en een eethoekje in de keuken. Slaapkamer en woonkamer zijn met elkaar verbonden door een schuifdeur, keuken en eetgedeelte door middel van een klapdeur. Het informele huis staat door grote, doordacht geplaatste vensters sterk in contact met de bosrijke omgeving.
In 1988 werd het huis vergroot met een vleugel naar ontwerp van architect Jacob Borren uit Leeuwarden. De uitbreiding is zowel ruimtelijk als in de detaillering ontworpen in de stijl van het oorspronkelijke huis.
(bron: Het Nieuwe Instituut, 2014)
De woning bevindt zich op een bosterrein op landgoed De Weele ten zuidwesten van Enschede. Het huis is opgetrokken uit baksteen (schoon metselwerk) onder een overstekend lessenaarsdak. De plattegrond is L-vormig en omvat een inpandige garage, een ruime wooneetkamer grenzend aan een overdekt terras. Salomonson ontwierp tevens de inrichting van het interieur, waaronder vaste vensterbanken, ingebouwde kasten, verlichting en een openhaard. Een schuifdeur tussen de slaap- en woonkamer maakt een flexibele indeling mogelijk. Doordacht geplaatste vensters brengen de woning in contact met de bosrijke omgeving.
(bron: Niek Smit, Schijnbare Eenvoud, Stichting Bonas, 2009)